♫♬ He’s got the whole world, in His hands ♬♫
In de omhoog geheven handen ligt de aardbol. Op de aarde worden alle mensen van de hele wereld momenteel getroffen door het virus of de gevolgen van de maatregelen. Met deze handen vragen wij om hulp en kracht om dit alles te doorstaan.
Om de aarde is een oneindige cirkel. Hiermee willen wij de verbondenheid weergeven van iedereen, de zorg om én met elkaar. Wij kunnen ons tevens omringd weten door Gods liefde.
Met de groene hedera en tijm hopen én vragen we om gezondheid, moed en kracht.
Het paars/roze boeketje is voor iemand in de gemeente. Paars, de kleur van de 40 dagentijd, maar hier ook krachtig en op zoek zijn naar geborgenheid.
Gelukkig mogen we er ook op vertrouwen dat de Gods aarde telkens weer opnieuw tot leven komt.
♫♬ He’s got the whole wide world in His hands! ♬♫
De kleur van het kleed onder het bloemstuk is groen, daarin maakt deze dag een uitzondering in de zondagen voor Pasen, waarin we het paarse kleed gebruiken. De kleur groen staat voor hoop, levenskracht en verwachting.
De vaas met de witte tulpen staat symbool voor ons gebed, de blaadjes staan open naar de hemel.
De hedera er om heen is als Gods niet aflatende liefde voor ons.
De aarde met de wortelen en de bolletjes staan voor het begin van het nieuwe seizoen van zaaien en oogsten.
De handen zijn omhoog geheven, als in een gebed ontvangen zij Gods zegen.
Immers, in alles zijn wij afhankelijk van God en daarom vragen wij Hem het werk op het land of elders te zegenen.
Gij, Tuinman in ons leven
U geeft ons de aarde in handen
Ontferm U over ons met Uw liefde
Laat ons groeien met het groen van de hoop
en vruchten van geloof verspreiden.
Vandaag beginnen we aan een nieuwe tijdperk, de 40 dagen voorafgaande aan Pasen. Dit jaar volgen wij samen met de kinderkerk het project van de Bijbel Bacics, v.h. Ned. Bijbelgenootschap.
De kinderen horen elke week een verhaal wat Jezus vertelt op weg naar zijn lijden en sterven. Wij van symbolisch bloemschikken volgen dit traject en maken hier een schikking over, die past bij het thema. De kleur in deze weken is paars, versobering en ingetogenheid.
Vandaag is de opening van de 40 dagentijd, met Math. 5 : 1 -12, waarbij Jezus vertelt over het echte “geluk”. Jezus spreekt zijn leerlingen toe, samen met de mensenmassa die hem volgt. Ga zitten op het mos en luister naar mij wat “GELUK” voor jullie betekent.
De mooie stronk die hier staat, verbeeldt de berg met daar om heen het mos. Het mos is het symbool voor moederliefde. De roos er bovenop, verbeeldt Jezus, Jezus die spreekt over nieuw leven, geluk, trouw, liefde, zelfzucht, egoïsme, respect. Dit alles stralen de narcissen uit.
De roos = Jezus. In de Christelijke symboliek teken van reinheid en zondeloosheid, liefde en vergankelijkheid van het leven.
“Verheug je en wees blij want je zult beloond worden”, zei Hij.
Zondag 26 januari 2020
Vandaag worden de nieuwe ambtsdragers bevestigd en zal de nieuwe kerkelijk werker de gelofte afleggen. De lezing is uit 1 Corinthiërs 12 : 27 -31 en hoofdstuk 13 : 1 – 7. Het thema is “De liefde als hoogste gave “.
Rood is de kleur die bij liefde past vandaar de rode rozen. De nieuwe ambtsdragers worden weergegeven door vijf rozen plus één voor de nieuwe kerkelijk werker. De overige vier staan voor alle ambtsdragers die hun ambtstijd gaan verlengen. Voor het uitbeelden van de gemeente hebben we voor een mix gekozen van verschillende tinten. De hedera staat voor de verbondenheid van God met de mens.
Lied : 791 geeft het weer met deze woorden:
Liefde, eenmaal uitgesproken als uw woord van het begin,
Liefde, wil ons overkomen als geheim en zegening.
Liefde waagt zichzelf te geven, ademt op van goede trouw.
Liefde houdt ons in het leven, daarop hebt Gij ons gebouwd.
Liny en Ankie
Vandaag op deze derde adventszondag gaat het over David. Koning David die van God de belofte krijgt dat er altijd iemand uit zijn familie als koning over Israël zal regeren.
De kleur van deze zondag is paars maar met iets van roze erbij, zicht op de toekomst, zicht op het vredige licht. David wordt uitgebeeld door de langere witte Zuidenwind-lelies. De bloemen in het midden staan voor het nageslacht van David. De lange lijn die uiteindelijk naar de geboorte van Jezus zal leiden; het hoogtepunt, uitgebeeld door de roze kerststerren.
Een verborgen begin, verdiept, geworteld.
Een stronk loopt uit, een nieuwe loot aan een oude stam.
Kwetsbaar leven komt tot bloei.
Thema is Ruth en Obed; lezen Ruth 4 : 11-22
Rechtvaardigheid.
Het is 2e Advent ; er branden 2 kaarsen en de kleur voor advent is paars, tijd van ingetogen zijn maar ook verwachten. We verwachten een Kind en hebben het over het voorgeslacht van dat Kind.
Vandaag staat Ruth centraal samen met haar schoonmoeder Naomi. Volgens de traditie komen de buurvrouwen bijeen om het kind een naam en de zegen te geven. Hij wordt Obed genoemd, wat betekent; dienaar. In het bloemstuk staan de Hortentia,s voor Ruth en Naomi. De orchidee voor Obed. De grassen staan voor de buurvrouwen die er zegenend omheen staan.
Hoe wonderlijk zijn toch Gods wegen, dat een buitenlandse, Ruth, de moeder van de toekomst mag zijn. Blijdschap bij Naomi , die uitloopt naar een verre stille nacht. Waar de geboorte van een Koning Ons allen zegen en verlossing bracht.
Ruth –Obed- Isai – David
Het thema van vandaag is verwachting en hoop. Met deze schikking, vol met hoopvolle verwachting, hebben wij dit willen uitbeelden. Wij hebben de volgende elementen gebruikt:
Met de witte amaryllis willen we de eerste advent aangeven. Deze bloem kent vele betekenissen maar staat hier als teken voor vriendschap en genegenheid.
De hyacinten symboliseren de drie andere adventszondagen die nog gaan komen.
We verwachten dat ze wit worden, ‘wit’ de kleur van de aankomende geboorte en feest. De kleur is nu nog verborgen.
Deze bloem betekent hier geluk en zachte liefde.
De paarse lisianthus of eustoma geeft de verbinding weer met het paarse kleed en staat symbool voor waardering en dankbaarheid. Paars kleurt deze adventsperiode waarbij we ons voorbereiden op het grote geboortefeest van het kerstkind Jezus.
De feestelijke uitstraling van de groene hulst moedigt ons aan om moed te houden en om alles wat er komen gaat te verwelkomen. Hulst wordt al eeuwenlang gebruikt als bescherming tegen ongeluk.
We eindigen met de volgende woorden:
Verwachting en hoop
Ik wens …
… dat je levenslang kunt verwachten
Verwachten in hoop, van plannen, van ideeën.
Want wie verwacht
heeft toekomst, draagt toekomst, is zelf toekomst.
Durf te verwachten,
durf wachten tot de tijd rijp is
durf tot handelen over te gaan als de tijd daar is. Wees moedig en geef leven aan de hoop.
In deze dienst gedenken wij de mensen die ons dit jaar zijn ontvallen. De liturgische kleur is wit en dit wordt gezien als uitdrukking van heiligheid en reinheid.
Vandaag is er een lezing uit Genesis 1: 1-19 en uit Openbaring 22: 1-5.
Het thema is: Er zij licht…
Het begin van de schepping; de aarde was woest en doods, maar Gods geest zweefde over de wateren. Dit hebben wij geprobeerd weer te geven door braamstruiken. Zij hebben met Gods heiligheid te maken. We komen het tegen in Exodus bij de braamstruik die niet verbrandde en Mozes die op heilige grond stond.
Daarboven de kruisjes van mensen die niet meer in ons midden zijn. Uit het donker zijn zij naar het licht gegaan. Zij worden uitgebeeld door witte chrysanten met een gekleurde ertussen. Deze gekleurde staat voor allen die ons zijn voorgegaan.
Chrysanten hebben als volksnaam “Allerzielenbloemen”.
God, de Heer, zal hun licht zijn.
Het licht hebben wij weergegeven d.m.v. kleine lichtjes.
De hedera staat voor de verbondenheid van God met de mensen.
In dit bloemstuk zien we een weg, gemaakt van kruisjes met daarop de namen van hen die gestorven zijn. De weg loopt uit op het bloemstuk, de bloemen hiervan zijn wit, omdat wit verwijst naar zuiverheid en reinheid. Met rode besjes, de kleur van liefde, warmte, maar ook van lijden.
Midden in het bloemstuk staat een knoestige tak met twee zijtakken. De zijtakken staan symbool voor de open armen van God. Met zijn open armen zal Hij zich over hen ontfermen. De witte bloemetjes vallen ook tussen de kruisjes in, want Gods ontferming reikt heel ver.
Het volgende gedicht vonden wij wel toepasselijk voor deze zondag:
Een licht opsteken;
stilstaan
bij het begin,
wortelen
in de aarde
een weg zoeken
naar levenslicht.
Stilstaan
bij pijn en gebrokenheid,
bij vruchten van liefde
rood en warm.
Herinneringen
als bloemen
wit van licht,
levend houden.