Symbolisch bloemwerk
Symbolisch bloemwerk ook wel liturgisch bloemwerk genoemd, is het verhaal met bloemen. Bloemen spreken een taal waar woorden niet kunnen reiken. Aan de hand van een schriftlezing, lied of thema maken we een ‘bloemstuk’. Zoeken we naar symbolen, getallen, vormen en schiktechnieken die daarbij passen.
Vandaag is het de vierde zondag in de 40-dagentijd. De liturgische kleur is paars maar met een beetje roze. De lezing is uit Joh. 9:1-41 en het thema van deze 4e zondag is: “Open je ogen”.
Jezus geneest de blinde man, tot ergernis van de Farizeeën. Je mag immers niet werken op de Sabbat, en genezen is werken. De omstanders geloven gewoon niet dat dit echt gebeurt. Maar Jezus zegt tegen hen: ‘Mensen die blind zijn, zullen gaan zien en van mensen die kunnen zien, zal blijken dat ze blind zijn’. Dus wie is hier nu eigenlijk blind? Ziet men wel wat er kan veranderen. Zien wij dat wel? Wat willen we zien en wat niet? Dit stuk uit het evangelie maakt duidelijk dat “zien” heel wat meer is dan “niet blind zijn”.
De schikking bestaat uit een oog, gemaakt van takken van de bolacacia. De takken onder het oog staan in de modder. Jezus gebruikte modder om de ogen te genezen. De iris van het oog is gemaakt van takken van de treurberk, met daarin verwerkt de kleur van deze zondag. De wimpers rond het oog in de vorm van de hedera, staat voor de trouw van God, die ons heeft geleerd hoe we moeten kijken.
Vandaag is het de 3e zondag van de veertigdagentijd.
De liturgische kleur is paars.
Het thema van de 40 dagentijd is: “Verander jij mee?”
Vandaag gaan we het hebben over: “Een bijzondere ontmoeting”.
In Johannes 4:5-26 ontmoet Jezus de Samaritaanse vrouw bij de Jacobsbron. Ze zoekt bij de Jacobsbron gewoon water, maar ze vindt leven water.
Jezus zet haar in haar kracht, vanuit die innerlijke kracht zal haar leven vrucht dragen.
In de schikking zien we het water waaruit het groen van het doorgaande leven opkomt.
Het knoestige hout vertelt dat het leven niet altijd recht verloopt.
Vandaag is het de tweede zondag van de veertigdagentijd.
De liturgische kleur van deze tijd is paars, de kleur van boete en bezinning, van inkeer en daarmee ook van voorbereiding, voorbereiding op het komende paasfeest.
Het thema van de veertigdagentijd is: “Verander jij mee?
Vandaag gaan we het hebben over: “Waar ga jij van stralen?”
In Mattheus 17: 1-9 gaat Jezus met 3 discipelen de berg op en daar ontmoeten ze Mozes en Elia.
Tijdens deze ontmoeting komt er een stralende wolk om hen heen. Uit die wolk komt een stem die zegt: “Dit is mijn Zoon, van wie Ik heel veel houd. Ik ben erg blij met Hem. Luister naar Hem”.
Wordt u, word jij er ook zo blij van als iemand tegen je zegt: “Ik hou van jou?”
In het bloemstuk zie je de berg. De witte roos staat voor Jezus, Mozes en Elia stralen in de Forsythiatakken, de 3 bloemen als de discipelen.
Vandaag is de eerste zondag in de 40 dagentijd en de liturgische kleur is paars.
We volgen, samen met de kinderkerk, het project van Kind op Zondag.
We lezen in Mat. 4:1-11, over de verzoekingen in de woestijn.
Het thema vandaag is: Waar zeg jij nee tegen?
Jezus verblijft 40 dagen en nachten in de woestijn, vandaar de naam 40 dagentijd.
De duivel stelt Jezus 3 keer op de proef.
De eerste vaas; verander deze steen in brood.
De tweede vaas; spring van het dak van de tempel en de engelen zullen U opvangen.
De derde vaas; kniel voor mij en de hele wereld zal van jou zijn.
Maar Jezus zegt 3 keer nee, dat is 3 keer ja voor God.
De distel is de duivel en de witte bloem is Jezus.
Waar zegt U nee tegen?
De liturgische kleur vandaag is rood: de kleur van de Geest en de liefde.
De grote rode roos staat voor de nieuw te bevestigen ambtsdrager. De drie kleinere rode rozen staan voor de ambtsdragers die hun ambtsperiode gaan verlengen en de 9 kleine roze rozen staan voor de vertrekkende ambtsdragers.
De gemeente om jullie heen wordt verbeeld door het gipskruid en de twee bladeren van de vingerplant zijn de dragende handen van God. Gods eeuwige trouw wordt verbeeld door de hedera.
Wie hoopt op de Heer krijgt nieuwe kracht:
hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar,
hij loopt, maar wordt niet moe,
hij rent, maar raakt niet uitgeput.
De 3e poot aan de tafel wordt vandaag uitgebeeld door Rachab.
We lezen dit in Jozua 6 : 22 – 25.
We hebben Bathseba en Ruth gehad, vandaag is Rachab de voormoeder.
In Math. 1: 5 staat; Salomon verwekte Boaz bij Rachab.
Rachab de vrouw van lichte zeden. De verspieders in de stad Jericho zoeken hun heil bij Rachab .
Maar is deze Rachab wel zo slecht als de mensen denken of schuilt er iets anders in haar hart?
Zij die gedwongen wordt dit leven te lijden. In haar schuilt iets veel beters.
Zij helpt de verspieders ontsnappen via het rode koord op de muur.
Op haar kun je rekenen. Rachab verlaat het oude leven en aanvaard graag haar nieuwe leven.
Symbool hiervoor staan de vleugeltjes van de es boom in de schikking.
De rode appeltje verwijzen naar het rode koord over de muur.
De vlucht naar de vrijheid. Rood is vandaag het symbool voor pijn en gevaar, maar ook de liefde.
Die liefde overwint alles. Geeft een ommekeer in het leven, daarom heeft God haar uitgekozen.
Zie je al een beetje licht, zal niet lang meer duren of het licht breekt door.
Dat zie je in de antipendia, het rose van de stola bij het lichte paars geeft het aan.
Op deze tweede advent staat Ruth centraal.
De korenaren symboliseren dat Ruth terecht komt in het broodhuis Bethlehem.
De Pinusnaalden staan symbool voor het verdriet en de pijn van Ruth en Naomi.
Bij de grens stuurt een verbitterde Naomi haar schoondochters terug naar hun eigen land. Ruth gaat hier echter tegenin. Begint over haar geloof in de God van Israël. Ruth krijgt de ruimte en wordt gezien. Dan blijkt ze met al haar liefde meer waard dan duizend zonen. Zo geeft God Ruth als buitenstaander een plekje in zijn familie. Met het oog op de geboorte van jezus.
UIT DE GLAZEN ZEE EN HET GEDOOFDE VUUR,
UIT OUDE VERHALEN, LIEFDE EN HERINNERINGEN
ZIJN DE MENSEN VAN VOORBIJ, DE CIRKEL IS ROND.
WIJ HEBBEN ZE AAN U OPGEDRAGEN
EN WETEN HEN OPNIEUW GEBOREN.
IN HET LICHT VAN DE DRIE-EENHEID,
VADER, ZOON EN HEILIGE GEEST.
5 juni 2022, Pinksteren
In den beginne sprak iedereen op aarde dezelfde taal. Dat was gemakkelijk voor de communicatie. Tijdens de torenbouw van Babel ontstond er een Babylonische spraakverwarring, de Geest van God was afwezig. De mensen konden elkaar niet meer verstaan. Dit is hier uitgebeeld door de rode Kornoelje takken die kris kras verspreid staan bovenop de toren van Babel.
De liturgische kleur van de Geest is rood, de kleur van Pinksteren. Vandaag vieren we het Pinksterfeest. De uitstorting van de Heilige Geest. Er zijn tongen van vuur die zich verspreiden over de apostelen die begeesterd raakten. Hierna konden ze alle volken toespreken in hun eigen taal. Het verhaal was voor iedereen verstaanbaar.
De vuurrode, geel en oranje gekleurde rozen verbeelden het vuur dat tussen het groen fel brand. Het vuur is zuiverend en licht verspreidend. De groene takken staan weid uit. Zij symboliseren de handen van God die de wereld troost en redt.
Het rood doet mensen spreken.
God schenkt aan ons zijn Geest.
Een vuur, een tong, een teken,
de kleur van het Pinksterfeest.
Niets kan de vonk meer doven.
Een vuur dat niemand stuit,
daalt neer op wie geloven,
de vlammen slaan eruit.
Het groen doet ons bezingen,
de hoop die in ons leeft.
Dat God aan alle dingen
een nieuwe toekomst geeft.
40 dagen na Pasen vieren we Hemelvaart.
Jezus is definitief naar de hemel gegaan.
Zijn vrienden staren naar de hemel en zien Hem niet meer.
Wel voelen ze een golf van oneindige liefde.
Jezus zegende hen met de woorden:
“Zie Ik ben met u, al de dagen, tot de voleinding van de wereld”.